چقدر همیشه اتفاق در حال رخ دادنه. فرصت نمیکنم به همشون فکر کنم. فقط در این حد که به تحلیلشون هم یه نگاه گذرایی میکنم! دیدید بسته ضد رکود بدون تورم نمیشه؟ دیدید؟ درسته اعلام کردن 11 درصد اما قطعا بالاتر از این شوخی های بامزه خواهد بود.

دیگه دارم از سیاست و اقتصاد متنفر میشم! 

یه مدت طولانی بود آموزشگاه زبان نرفته بودم. دلم برای فضاهاش تنگ شده بود. یادمه اون دوران کلاسای فیری دیسکاشن وقتی که با معلمهای مرد ارائه میشد، جای سوزن انداختن نبود، وقتی با خانمها ارائه میشد خیلی غریبانه برگزار میشد. در حد یه دورهمی ساده! جالبتر اینکه بعضیا مطابق با سلیقه معلمها تغییر میکردن. اگر آقا معلم مذهبی بود، طی یه انقلاب درونی همه محجبه میشدن، اگه مذهبی نبود بسته به درجه اش، اونها هم تغییر میکردن. یادمه یه بار بنده خدایی از دهنش پرید که آبی دوست داره، جلسه بعد سه نفر با تیپ آبی ظاهر شدن. یاد اون روزهای پر هیجان بخیر :) 

چقدر زمان زود میگذره. بهم دلهره میده... 

و عمر شیشه عطر است، پس نمی ماند... 

فاضل نظری

خیلی برام جالبه که مردم به چرت و پرت علاقه بیشتری دارن تا دو کلمه حرف حساب! در هر زمینه ای میشه براش مثالهای خیلی بارز پیدا کرد، از سیاست تا شعر! یه شاعر با شعرهای زرد، بی شمار فالوئر، یه شاعر باسواد و اهل دل، 300 فالوئر! تازه اونا هم فک و فامیل و در و همسایه اند که تو رودربایستی فالوش کردن! :دی درواقع هیشکی آدمی رو که حرف مهمی برای زدن داره، دوست نداره. اگر تنهایید، غمگینید و کسی فالوتون نمیکنه اینطوری خودتون رو تسلی بدید. 

غم فسردن و پژمردن از خزانش نیست

گل همیشه بهار است داغ سینه ما...

طالب آملی

آگاه کردن مردم هزینه های سنگینی داره، اعدام و شهادت یکیشه...

قدیمها خیلی چیزها ساده بوده. خوبی و بدی ساده بوده. آدمها یا خوب بودن یا بد، اما الان اصلا خوب و بد قابل تشخیص نیست و همه چیز پیچیده شده. حتی جهل هم صورت پیچیده ای به خودش گرفته. قبلا کسی که بیسواد بود یا اهل مطالعه نبود، خودش قبول داشت که چیزی نمیدونه. اما الان چطور میشه به جامعه ای که اکثرا تحصیلکرده اند و اهل دنیای مجازی و اطلاعات، فهموند که جهل مدرن چیه؟ اصلا کسی نمیپذیره. هرکسی برای خودش صاحب تئوری و فلسفه است و حتی بعضا تاریخی که خودشون روایت میکنن رو تنها قبول دارن، تفسیرهایی هم شخصا از قرآن و احادیث دارن که هنوز جایی چاپ نشده!

امروز تولد امام رضا ع بود، به تاریخ شمسی. دی ماهی بودن :)

من در میان جمع و دلم جای دیگری است... سعدی

مثلا ایام امتحاناته، ما مهمون داریم! اونم از خانواده مادری که از ویژگی های بارزشون ولوم صدای بالاست. یعنی وقتی تو فاصله نیم متری از کسی هستن، ولوم صداشون مناسب وقتیه که میخوای کسی رو که اون سر استادیومه، از این سر استادیوم صدا بزنی. حالا بهشون گفتم آروم صحبت کنید نمیتونم درس بخونم کلی برام مثال آوردن از آدمایی که تو شرایط سخت درس خوندن و به جایی رسیدن :)

بارون میاد... شکر :)

باران که میبارد جدایی درد دارد

دل کندن از یک آشنایی درد دارد

وقتی به زندان کسی خو کرده باشی

 بال و پرت روز رهایی درد دارد

مجتبی شریف

یه رابطه ای تو دنیا بین برخی پارامترها برقراره که تو ایران یه جور خاص دیگه ای برقراره. مثلا قیمت نفت و بنزین تو کل دنیا بهم وابسته اند و اگه نفت گرون بشه، بنزین هم گرون میشه و الان که نفت ارزون شده، بنزین هم تو اروپا ارزون شده. اما اینجا روابط بین پارامترها خیلی جذابتره. نفت گرون بشه بنزینم گرون میشه، اما اگر نفت ارزون بشه واسه خودش ارزون شده، بنزین هیچ تغییر قیمتی نمیده. یا مثلا وقتی برف میاد ترافیک سنگین میشه، اما وقتی برف قطع بشه ترافیک سبک نمیشه بلکه با برف بعدی سنگین تر میشه. خداییش روابط خودمون خیلی هیجان انگیزترن.

می بندم این دهان پر از حرف را ولی

آخر سکوت لعنتی ام داد می زند

سید تقی سیدی

شعر فاخر (بر وزن سینمای فاخر) داره رو به نابودی میره. البته هنوز کسانی هستند که حفظش کردند اما خیلی نمیشه به آینده خوش بین بود. قدیمها همین اشعار فاخر بین مردم خونده میشد و باب میلشون بود، اما امروز سلیقه ها تغییر کرده و اشعار پست مدرن می پسندند. اشعاری که کلیدواژه هاشون: سیگار، مست، مشروب، تیغ، افسردگی، تختخواب، دود، ریمل، رژلب و... است. یعنی بچه های ما باید بین این کلمات مراعات النظیر پیدا کنند، صنعت فساد هم به زودی یکی از صنایع ادبی میشه!

درسامو تند تند خوندم، تموم شد :دی یکی از نرم افزارهای بسیار کاربردی رو یادم رفته. این روزها باید برای اون و چند نرم افزار دیگه وقت بذارم. بعد از امتحانات هم دو تا کلاس مهم! یعنی اگر من این کارا رو انجام ندم، مستحق کتکم!

عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است

گاه می ماند و نا گاه بهم می ریزد

فاضل نظری

اخبار مثل جغد شوم فقط خبر بد داره برای گفتن! 

در بیشتر کشورهای توسعه یافته، بودجه قابل توجهی به تحقیق و پژوهش تخصیص داده میشه. اصلا هر سازمانی که به مشکل برمیخوره، تو دانشگاه ها پروژه تعریف میکنه و بودجه به دانشگاه ها میده تا دانشجوها روش تحقیق کنن. در اکثر موارد هم موفق میشن. حالا اینجا تو هیچ سازمانی برای دانشجوها تره هم خرد نمیکنن. فقط دنبال آدمهایی با سابقه کار 10 سال به بالان. سازمانها بیشتر شبیه موزه ان، بس که آدمای عتیقه و فسیل دور خودشون جمع کردن :دی دولت هم از این مسئله مستثنی نیست. اوج فاجعه اینجاست که نه تنها عضو جوان و تازه نفس رو نمیپذیرن، که حتی به علم و تکنولوژی روز هم اعتماد ندارن. یکم هم به ریسک پذیر نیودنشون برمیگرده. دلشون نمیخواد که خودشون نوآور باشن، صبر میکنن از نوآوری دیگران که امتحانشو پس داده کپی کنن. همیشه هم عقب می مونن. 

خوابم از دیده چنان رفت که هرگز ناید

خواب من زهر فراق تو بنوشید و بمرد

مولانا

هوا انقدر کثیفه که امروز سر کلاس سوزش چشم امانم رو بریده بود، اشکم سرازیر بود. همچنان هم میسوزه. من جای این خانومها و آقایون به اصطلاح مسئول بودم خیلی محترمانه استعفا میدادم. یعنی انقدر نمیفهمن که باید پیشگیری کنن! الان تازه یادشون افتاده فلان کارخونه رو تعطیل کنن، فلان معدن رو ببندن، طرح نفروشن و... واقعا همه تلاششون همینه. اصلا مگه بیشتر از این ازشون کاری ساخته است؟ 

از ماست که بر ماست. اونا که تقصیر ندارن.

حالا این انتخابات پیشرو هم مثل گذشته خواهد بود. نه مردم آگاهتر شدن، نه بزرگان خداشناس و مسئولیت پذیر. ما میریم به خواننده و ورزشکار و گوینده و بازیگر و بستگان شخصیتهای از دنیا رفته رای میدیم، به خودمون که انقدر آدم شناسیم و افراد با صلاحیت رو سه سوته شناسایی میکنیم افتخار میکنیم، در رکود و آلودگی و دروغ و خیانت و بی عزتی و بیکاری و بی سوادی و فرارمغزها و ... به زندگی ادامه میدیم. 

و همچنان از ماست که بر ماست...

یکی از دوستانم که سابقا یک ترم هم اتاقیم بود، برای چندمین بار نامزدیش رو بهم زد! شاید ۷ یا حتی ۸مین بار. آدمها ایراد خودشون رو نمیبینن. به نظرم دختر خاصیه و کنار اومدن باهاش یکم سخت. با تمام ویژگی های خوبش اما کمی نامتعادل بود. یه روز چادری و محجبه، یه روز با مانتوی گلبهی و آرایش! خیلی رفتارهای دیگه هم داشت که برام عجیب بودن. اما چیزی که جالبه اینه که هر بار تقصیر رو به گردن دیگران می اندازه و فکر نمیکنه شاید خودش هم مقصر باشه. الله اعلم، I dont know. 

شرکت زیمنس یه رسم خیلی قشنگی داره. اینکه اگر نخواد با شرکتی قرارداد برای خرید ببنده حتما علتش رو به اون شرکت اطلاع میده. بعد اون شرکت میتونه ایرادش رو رفع کنه و دفعه بعد با زیمنس مشارکت داشته باشه. خوب میشد اگر ما هم تو روابط مون، از روی محبت و نه غرض ورزی، کاستی هامون رو بهم منعکس میکردیم. اغلب انتقاد پذیر که نیستیم هیچ، انتقاد گریزیم! 

از انتخاب عنوان برای پستها بدم میاد. زورکی باید عنوان بذارم. عنوان ندارد خب! تازه تکراری هم نباید باشه...

ای آنکه طبیب دردهای مایی

این درد ز حد رفت، چه می فرمایی؟

مولانا