من همواره با روانشناسی این روزگار که همه آدمها رو به یک بیماری متهم میکنه مشکل داشتم و دارم (و خواهم داشت رو نمیدانم)! مثلا اگر سعدی در این روزگار می بود و به جلسه تراپی می رفت، به عنوان یک مهرطلب احتمالا باید جلسات بیشتری با تراپیست در ارتباط می بود تا عزت نفس از دست رفته اش بر گرده :)) تمامی تعاریفی که بزرگان ادبی و دینی از عاشق داشتن، در نظر یک روانشناس ویژگی های یک انسان ناسالمه و اون رابطه عاشقانه مورد نظر بزرگان، یک رابطه ناسالمه که هر چه سریعتر باید از این رابطه خارج بشن!

تا کشفیات بعدی خدا یار و نگهدارتون :)

پا کشیدن مشکل است از خاک دامنگیر عشق

هر که را چون سرو این جا پای در گل ماند، ماند

صائب جان

خوشحالم گرچه دوستان متولی بازار سرمایه در حال دستکاری بازار هستند، اما حداقل از تکنولوژی استفاده می کنند و دستی اینکار رو انجام نمیدن. یک کد زدن و روی سهمهای بزرگ ران کردن که نه از یه قیمتی بالاتر و نه از قیمتی پایینتر بره. خیلی خوبن :))

چی گوش بدیم؟ پاییز-چهرازی

یکی از دلایل مهمی که محل کار قبلیم رو خیلی دوست داشتم، آدمهاش بودن. آدمهایی که از دانشگاه های خوب اومده بودن و گرچه در ظاهر این موضوع مهمی نیست، اما تجربه شخصیم نشون داده این آدمها بیشتر اهل فکر کردن و منطق هستند.  هر روز از یک مقاله جدید صحبت میشد. هر روز درباره مسائل اساسی بحث های منطقی خوبی میشد. در کنارشون خیلی می آموختم و این از لذت بخش ترین های روزگارم بود. چقدر باهم خلاصه کتابهایی رو که خونده بودیم به اشتراک میذاشتیم. یک روز مختص R&D داشتیم... حیف. دیگه این آدمها و این روزها رو در رویاهام هم نخواهم دید.

وقتی یک چیز تازه میفهمم، احساس میکنم داره خون تازه از مغزم به تمام بدنم جاری میشه. لذت غیر قابل وصفی داره برام :)

أحبّ الخریف

-قالت لی-

و من یومها و أنا أتساقط...

پاییز را دوست دارم

-این را به من گفت-

و از آن روز، شروع به ریختن کردم...

عکسای قدیمیم رو نگاه میکردم! چقدر چهره ام تغییر کرده و چقدر پیر شدم! این عکس گوشه پروفایل مربوط به 23 سالگیمه. 9 سال گذشته اما بنظرم 20 سال بزرگتر شدم. چند سال اخیر به اندازه تمام زندگیم برام درس داشته و ازش یاد گرفتم. عمیقا درک کردم که زندگی به "هیچ" بنده. همینکه بتونم یک اثر مثبت -هرچند کوچک- از خودم به جا بذارم و دنیا رو به اندازه ذره ای به نسبت قبل از بودنم بهتر کنم، برام کافیه و خودم به خودم کردیت میدم. 

از زمانی که یادم میاد، همواره احساس تنهایی داشتم. پیش از ازدواج تصور میکردم با ازدواج تنهایی رو کمتر احساس میکنم، اما حالا می بینم که تنهاتر هم شدم. دیگه یاد گرفتم چطور تنها باید زیست و لذت برد.

آدم اینجا تنهاست...

پیج خوب فالو کنیم: dr.sogolmashayekhi

کتاب تازه ای که تمومش کردم: خانه لهستانی ها. قشنگ بود. از 10 بهش 6 میدم. نثر روان و داستانش برام تازه بود. جالب بود که نویسنده خانم شخصیت اصلی رو یک پسر بچه انتخاب کرده بود. اکثرا دقت کردم نویسنده ها شخصیت اصلی داستان هاشون رو مطابق جنسیت خودشون انتخاب میکنند. کتاب بعدی که باید شروع کنم: قلعه مالویل

هر چی فکر میکنم نمیشه هم دانشگاه برم هم بانک! دو تا از کلاسهام با ساعت کاری تداخل داره و قطعا نمیتونم مرخصی بگیرم. دلم میخواد برم با یه وکیل صحبت کنم که اگر روزی بانک متوجه دانشجو بودنم بشه آیا سفته هام رو اجرا میذاره یا نه؟ شغل مزخرف پردردسر! البته الزهرا هم قبول شدم اما اونها برنامه کلاسها رو منتشر نکردن آدم تکلیفشو بدونه!

صفحه اینستاگرام خوب فالو کنیم: shafiei_kadkani

دلم میخواست پرنده بودم الان میرفتم تو آسمان یه چرخی میزدم :)

خیلی دقت کردم دنیا برای "لنگ ظهر پاشوها" طراحی شده. ساعت 8 صبح تقریبا 90 درصد مغازه ها بسته ان! چرا انقدر زندگی رو دیر شروع میکنن؟! 

اون روزی که رفتم دانشگاه تهران مصاحبه دکتری، خیلی دلم خواست دوباره اونجا دانشجو بشم. تا همین دیشب مطمئن بودم که قبول نمیشم، اما راستش خودمم نمیدونم چطوری اما قبول شدم! خوشحالم اما بانک محاله بذاره برم دانشگاه!