اولین باری رو که از اینترنت استفاده کردم یادمه. میخواستم برای درس جغرافیا یک تحقیق درباره اهرام ثلاثه پیدا کنم که بعدا اون تحقیق در استان تهران اول شد! یادمه بعد از اینکه اون تحقیق رو به معلمم تحویل دادم، جلوی همه بچه‌ها سرم داد کشید که فکر کردی نمی‌فهمم اینا رو از مجله کندی؟! بعد من با ژستی پیروزمندانه براش توضیح دادم که اینها رو سرچ کردم و پرینت گرفتم! چهره متعجب معلمم هنوز یادمه! بعد از اون کم کم دوستام به خریدن پی سی و در مرحله بعد مجهز شدن به مودم ترغیب شدند! گرچه من بیشتر از اینترنت برای نوشتن وبلاگ، ارتباط با دوستان نیمچه شاعر، خوندن مطالب نجومی و ادبی و تحقیق‌های مدرسه استفاده می‌کردم، اما دوستام به شدت به چت معتاد می‌شدن و بعضا با کسانی هم دوست می‌شدن و قرار و... ما که اهل چت نبودیم، اما هنوز دونقطه دی برام یادآور روزهای نوجوانیه! دورانی که از پول توجیبی‌هامون کارت اینترنت می‌خریدیم، وصل شدن به اینترنت صدای بوق بوق و خش خش داشت، تموم شدن دانلود یک فایل بدون قطعی اینترنت معجزه بود، تلفن اشغال می‌شد، off برای هم می‌فرستادیم، اینویزیبل آنلاین می‌شدیم و...

بعضی سوالای دم دستی که روزانه باهاشون مواجه میشم، به سوالای مهمی تبدیل میشن! مثل سوالی که برای رایتینگ خواهرکم سعی کردم جواب بدم: "شما موفقیت را چطور تعریف میکنید؟" این خیلی مهمه که آدم بدونه قراره با بدست آوردن چه چیزی احساس رضایت و موفق بودن داشته باشه! ما خیلی اوقات جواب این سوال رو نمیدونیم و اصلا نمیدونیم که باید بهش فکر کنیم!
درطول زندگیم با آدمای زیادی مواجه بودم که اصلا نمیدونستن از زندگی چی میخوان و خیلی برام سخت بود که بهشون بگم شما باید برگردید به نقطه صفر و برای خودتون یک تعریف، یک چارچوب، یک سقف، یک رویا و یا هرچیز دیگه ای بسازید و بعد شروع به حرکت کنید! خیلی از ما خودمون رو بین خیل جمعیتی که در یک مسیر روان شدن، پرتاب میکنیم و حتی ازشون میبریم، اما احساس رضایت نمیکنیم! چون اون مسیر ِ موفقیت ما نبوده!


از آرزوهام اینه که وسط مخزن یه کتابخونه بزرگ چند روزی زندگی کنم! کتابفروش هم دوست دارم بشم! :)



رویای من فوقش قدم میزد
رویای تو از اولش پر داشت!
مهدی ایوبی

این روزها طبق برنامه‌ای که ایام منحوس امتحانات نوشتم، به کارهای عقب افتاده‌ام میرسم! زبان، مطالعه، خرید، دید و بازدید، مقاله و... یکی از پروژه‌هام باید ارتقای کیفیت داده بشه و من اصلا نمیدونم منظور استاد محترم از این ارتقا چیه؟! لذتبخش‌ترین بخش تفریحاتم مطالعه است. چند آهنگ قدیمی هم از لابه‌لای فایلهای لپ‌تاپم پیدا کردم: من از قبیله لیلی، تو از قبیله مجنون... حوصله دیدن هیچ آدم جدیدی رو هم ندارم، نمیدونم چرا! شاید هم بدونم! انقدر درمورد برخی موضوعات مرددم که هیچ تصمیم قطعی نمیتونم بگیرم! هنوز نمیدونم قرار چکار کنم، حتی نمیدونم کدوم گرایش رو میخوام بخونم! از اسم استراتژی خوشم میاد و از محتوای مارکتینگ! اساتید خوب مارکتینگ یا از دانشگاه رفتن و یا در فرصت مطالعاتی به سر میبرن! استراتژی در ایران هنوز جایگاه خودش رو پیدا نکرده و اکثرا بهش در حد یه جمله ذهنی معتقدن و نه بیشتر! چقدر دلم میخواد منابع انسانی بخونم!
هر چه پیش آید خوش آید...


پیشنهاد کتاب:
دختر ِ شینا: خاطرات همسر شهیدی که زندگی بسیار ساده‌ای داشتند و تمام زندگی شون برای جنگ وقف شده بوده.