وقتی یک انسانی عالی رو دیدید، بعد از اون دیگه هیچ انسان غیرعالی به چشمتون نخواهد اومد!
نتیجه‌گیری اخلاقی اینکه انسان‎های عالی رو نادیده بگیرید!



آنقدر دیر آمدی تا عاقبت پاییز شد...
فرهاد شریفی

ادبیات: دروغ‌گوی زیباگو!

و کسی که تو را

دیده باشد،

پاییزهای سختی

خواهد داشت...

لیلا کردبچه

فکر و خیال مث سوسک می مونه که دید مرکب داره و خودشو میزنه به در و دیوار و چیزهایی که باید ازشون بپرهیزه! خنگه!

-از سری پست‌های دوران نوجوانی-


موسیقی متن: قصه پریا، کارن همایون‌فر

نهاده‌ام سرِ تسلیم زیرِ شمشیرت
بیار بر سرم ای عشق، هرچه می‌خواهی!
رهی معیری

سیمین بهبهانی

چشمِ بینا در خرمن آتش و دودی که از دل زبانه می‌کشد، گم می‌شود. چشم آن‌گاه میدانی برای دیدن دارد که آتش و دود فرونشسته باشد؛ که جنون فروکش کرده‌باشد و بر گورهای سوخته، آرامش بال انداخته‌باشد. چشمِ بینا، درون دودِ سودا کور است.

وقتی که تو نیستی
دنیا چیزی کم دارد
مثل کم داشتنِ یک وزیدن، یک واژه، یک ماه

من فکر می‌کنم در غیاب تو
همه خانه‌های جهان خالی‌ست
همه پنجره‌ها بسته است

وقتی که تو نیستی
من هم
تنهاترین اتفاقِ بی‌دلیلِ زمینم
واقعا
وقتی که تو نیستی
من نمی‌دانم برای گم‌وگور شدن
به کدام جانبِ جهان بگریزم!


سید علی صالحی

تا زنده باشم چون کبوتر دانه می‌خواهم
امروز محتاج توام؛ فردا نمی‌خواهم

آشفته‌ام! زیبایی‌ات باشد برای بعد
من درد دارم، شانه‌ای مردانه می‌خواهم

از گوشه محراب عمری دلبری جستم
اکنون خدا را از دل میخانه می‌خواهم

می‌خندم و آیینه می‌گرید به حال من
دیوانه‌ام، هم‌صحبتی دیوانه می‌خواهم

در را به رویم باز کن، اندوه آوردم
امشب برای گریه کردن شانه می‌خواهم

علیرضا بدیع

دوست‌نداشتن یک نفر به اندازه دوست‌داشتن هزار نفر وزن داره!


مرا ز یاد تو برد و تو را ز خاطر من
ستم زمانه از این بیشتر چه خواهد کرد؟
صائب

نهایت خوش‌شانسیه که به کسی بربخوریم که دانسته‌ها و ندانسته‌هامون برهم منطبق باشن! یعنی من چیزهایی رو بدونم که اون نمیدونه. حتی اگه اون آدم یه مسافر رهگذر مترو باشه!

در میان مردمان دنبال آدم گشته‌ام
در میانِ کوهِ سوزن، کاه را گم کرده‌ام
علیرضا بدیع