بعضی آدمها یه جور عجیبی بین فهمیدن و نفهمیدن گیر می‌کنن! بنظرم بعضی نفهمیدن‌ها، کاملا اختیاری هستن. به هر حال درک هر حقیقت، زحمت و رنج عمل کردن رو در پی داره.



خموش و گوشه نشینم، مگر نگاه توام؟
لطیف و دورگریزی، مگر خیال منی؟