کسی که خوب درس می‌خونه، خرخونه! کسی که خوب پول درمیاره، خرپوله! کسی که خوب کار می‌کنه، خرکاره! کسی هم که آدم خوبیه، خره! بیشتر از سازنده بودن، تخریبگرهای خوبی هستیم!


هرچه تبر زدی مرا، زخم نشد، جوانه شد!

به معنی نسبیت شک دارم! به هرچیزی که همه ازش مطمئنن شک دارم! چرا فکر میکنیم که حقیقت نسبیه؟ اتفاقا مطلقه! اما انقدر ابعادش بزرگ و گسترده است که ما نمیفهمیم! هر کس گوشه ای از این مطلق رو درک میکنه. مثل قصه فیل در اتاق تاریک. ما مجبوریم با تمام تفاوتهامون در درکمون از حقیقت مطلق، کنار هم زندگی کنیم و چه توجیهی بهتر از نسبی بودن حقیقت!



از بین کتابهای شعری که اخیرا خوندم "از عشق برگشته" از همه بهتر بود. تا آخرین غزلش برام لذتبخش بود.

سفر سودی ندارد من پرستویی گرفتارم
نه با تور و قفس، با تار گیسویی گرفتارم

کسی حرف مرا باور نخواهد کرد اگر روزی
بگویم شیرم و در چنگ آهویی گرفتارم

سر مویی کسی هرگز پشیمانم نکرد اما
ببین حالا چه آسان با سر مویی گرفتارم

منم شاهی که ماتش کرده اند و خوب میدانم
قدم بردارم از این خانه هرسویی، گرفتارم

شبیه کشتی بی لنگری بازیچه موجم
چنان بدخوابم و هرشب به پهلویی گرفتارم

منی که خون بتهای زیادی بر تبر دارم
ببین فرزند، حالا کرده چاقویی گرفتارم!

حسین زحمتکش

بعضی سوالای دم دستی که روزانه باهاشون مواجه میشم، به سوالای مهمی تبدیل میشن! مثل سوالی که برای رایتینگ خواهرکم سعی کردم جواب بدم: "شما موفقیت را چطور تعریف میکنید؟" این خیلی مهمه که آدم بدونه قراره با بدست آوردن چه چیزی احساس رضایت و موفق بودن داشته باشه! ما خیلی اوقات جواب این سوال رو نمیدونیم و اصلا نمیدونیم که باید بهش فکر کنیم!
درطول زندگیم با آدمای زیادی مواجه بودم که اصلا نمیدونستن از زندگی چی میخوان و خیلی برام سخت بود که بهشون بگم شما باید برگردید به نقطه صفر و برای خودتون یک تعریف، یک چارچوب، یک سقف، یک رویا و یا هرچیز دیگه ای بسازید و بعد شروع به حرکت کنید! خیلی از ما خودمون رو بین خیل جمعیتی که در یک مسیر روان شدن، پرتاب میکنیم و حتی ازشون میبریم، اما احساس رضایت نمیکنیم! چون اون مسیر ِ موفقیت ما نبوده!


از آرزوهام اینه که وسط مخزن یه کتابخونه بزرگ چند روزی زندگی کنم! کتابفروش هم دوست دارم بشم! :)



رویای من فوقش قدم میزد
رویای تو از اولش پر داشت!
مهدی ایوبی