دلم میخواد با همه آدمها خوب باشم. وقتی میگن خسته ان، بهشون کمک کنم. وقتب چیزی بلدم بهشون یاد بدم. وقتی ناراحتن به درد دلشون گوش بدم. وقتی کاری ازم برمیاد براشون انجام بدم. اما بعضی ها آدمو از خوب بودن پشیمون میکنن. هرقدر سعی میکنم فراموش کنم باز این حس رو بهم میدن که چقدر احمق بودم که فراموش کردم. شخصیت سمی دارن. شوربختانه بعضی هاشون رو نمیشه از زندگی حذف کرد.
من نوح روزگارم، از گریه غرق طوفان
کو همدمی که گویم درد هزار ساله؟
هلالی جغتایی
سختی خوب بودن همینه دیگه !
همین که ممکنه خیلی ها قدر ندونن !!
منکه آدم خوبی نیستم، گرچه خیلی زیرپوستی گفتم که خودم خوبم و بقیه بدن!!! اما منظورم چیز دیگری بود
بعضی ها باید باشند ! حتی اگر جام شوکران در دستت دهند و کامت را تلخ کنند.
زندگی رو به کام خودشون هم تلخ میکنن
این پشیمون کردناااااا !!! امون از این پشیمون کردنا که آدمو تا مغز استخون میسوزونه.
اتفاقا تو این چند روز داشتم منم به همین فکر میکردم، ولی همچنان تو چراغ خود برافروز ، به قدر خودت روشنی ببخش، جهان جای بهتری میشه 🥀
جهان که جای بهتری نمیشه فقط خودمونو خسته میکنیم
