کار کردن زنها خیلی مسئله غامض و پیچیده ایه گرچه خودمون اصلا متوجهش نیستیم. اگر از این مسئله که کار کردن خانومها زمینه کار آقایون رو محدودتر میکنه، بگذریم؛ خیلی مسائل حاشیه ای اما تاثیر گذار هم بر جامعه هم بر خانواده و هم بر خودمون هست که کمتر بهش دقت می کنیم.

اولا اینکه ساختار فیزیکی و حتی ذهنی زن ها برای محیط های پر تنشی مثل محیط های کاری خصوصا محیط های کاری فعلی که پر از سیاست بازی و حقه و زیرآب زنی و... است، طراحی نشده. علم ثابت کرده وقتی زن ها در شرایط پر استرس قرار میگیرن، بدنشون برای مقابله با تنش ها هورمون های مردانه ترشح میکنه تا مقاومت فیزیکی و ذهنی شون بالا بره و همین باعث تغییرات عجیب و غریب زنها میشه، مثل پیدا کردن روحیات مردانه، کم حوصله شدن، افزایش موهای زائد، افزایش احتمال بیماری هایی مثل ام اس و...

دوما تعداد کثیری از بچه های نسل جدید بی مادر بزرگ میشن!

سوما حس استقلال کاذبی که شاغل بودن در زن ها بوجود میاره، بنیاد خانواده ها رو سست میکنه و شاهدش همین آمارهای عجیب و غریب طلاق.

چهارما مردهای کارفرما به زنهای کارمند به چشم یه نیروی کار ارزون قیمت نگاه میکنن و ارزش واقعی نیروی کار نادیده گرفته میشه. خیلی از زنها صرفا برای تفریح کار میکنن و حتی به حقوق کمتر از حقشون هم قانعن و همین مسئله باعث بالا رفتن سطح انتظار کارفرما شده.

پنجما خیلی از شرکتها، خصوصا شرکت های خصوصی، از زن ها به عنوان ویترین کاریشون استفاده می کنن. خانومها حتما باید لباس فرم مورد نظر کارفرما رو بپوشن و حتما باید آرایش داشته باشند، خوش صدا و البته با روابط عمومی بالا! و همه این ها یعنی فساد! یعنی سوء استفاده! یعنی معاوضه پول با شرف!


روزگاری بود که تکلیف مردم با خودشون و جامعه شون مشخص بود. جامعه نه قاعده و قانون و نه قانون گذار و نظام درست و حسابی داشت! اما الان اوضاع خیلی پیچیده است. نظام اسلامی و قانونمنده اما اجرا غیر اسلامی و غیر قانونی! چه طور میشه اصلاحش کرد؟!