می‌شنوم می‌شنوم آشناست
موسقی چشم تو در گوش من
موج نگاه تو هم آواز ناز
ریخت چو مهتاب در آغوش من

می‌شنوم می‌شنوم آشناست

می‌شنوم در نگه گرم توست
نغمه آن شاهد رویا نشین
باز ز گلبانگ تو سر می‌کشد
شعله این آرزوی آتشین

می‌شنوم می‌شنوم آشناست

زمزمه شعر نگاه تو را
می‌شنوم با دل و جان آشناست
اشک زلال غزل حافظ است
نغمه مرغان بهشتی نواست

موسقی چشم تو گویاتر است
از لب پرناله و آواز من
وه که تو هم گر بتوانی شنید
زین نگه نغمه سرا راز من


آواز نگاه، علی قمصری

اگر خطا نکنم، عطر، عطر یار من است
کدام دسته گل امروز بر مزار من است

گلی که آمده بر خاک من نمی‌داند
هزار غنچه‌ی خشکیده در کنار من است

گل محمدی من، مپرس حال مرا
به غم دچار چنانم که غم دچار من است

تو قرص ماهی و من برکه‌ای که می‌خشکد
خود این خلاصه‌ی غم‌های روزگار من است

بگیر دست مرا تا ز خاک برخیزم
اگر چه سوخته‌ام، نوبت بهار من است

فاضل نظری

بهار حرف تازه‌ای نیست؛ مگر ما حرف تازه‌ای داشته باشیم تا بهار شود...

if you are a man, never ask your daughter or your wife to obey YOU, we should ask everyone to obey rationality and sometimes intuition.

favorite dialog please :)

the struggle is nature's way of strengthening it.

-John Lock, Lost-