یک مدلی از افراد هستند که درصدد اثبات تفکرات خودشون نیستند بلکه درصدد نقض تفکرات دیگران هستند! یعنی جای اثبات فقط یک تفکر، سعی می‌کنند تفکرات چند میلیون نفر رو نقض کنند!

قبل‌تر فکر می‌کردم زندگیم مثل یک خط صاف بوده و هیچ جهش یا سقوط ناگهانی نداشته. اما امروز فکر می‌کنم انقدر به اتفاق‌های خوب و بد وزن عجیب و خاص نمی‌دم تا پررنگ بشن. همونطور که بدها گذشتن، خوب‌ها هم گذشتن و در لحظه یا ازشون شاد شدم یا ازشون درس گرفتم. اینو در راستای جواب دادن به سوال "خوب‌ترین و بدترین اتفاق زندگیم" کشف کردم.

عکس تزیینی :)

انقدر این روزها سرم شلوغه و درگیر چند کار همزمانم، که گاهی خوندن چند صفحه کتاب هم برام وقت‌گیره و در اولویت نیست! روزهای این چنینی،  بیشتر متوجه روزمرگی‌‌هایی میشم که گرچه تکراری بودن اما خوب بودن! و این روزها به کارهای ساده‌ای که هیچ‌وقت انجامشون ندادم هم خیلی فکر می‌کنم!

موسیقی فرانسوی:

Boite en argent - Indila

به‌عنوان یک ناظر بیرونی، هرچی بیشتر به آدم‌ها دقت می‌کنم، چارچوب‌های بیشتری درونشون کشف می‌کنم. گرچه اکثرا به‌دنبال آزادی و بی‌حصر بودن هستند، اما چارچوب‌های خودساخته زیادی دارند و گاهی با تعصب خاصی به چارچوب‌هاشون پایبندند! به‌نظرم حتی بی‌چارچوب بودن هم خودش نوعی چارچوب داشتنه! چارچوب ِ بی‌چارچوبی! اصلا انگار ذات بشر اینه، ظرفیت بی‌چارچوب زندگی کردن رو نداره، چرا که در چارچوب خلق شده!

my favorite view:

در شلوغی مترو، همه معتقدند که خاصیت مترو اینه! این یعنی خو کردن به مشکل! یعنی قبول کردن شرایط فعلی و نبود هیچ راه‌حلی! این یعنی آگاه نبودن به حقوق خود! این یعنی در کنار آدم‌های همه‌چیزدان ِ هیچ‌چیزندان زندگی کردن!

با دیدن خیل عظیم خانوم‌های کارمند، با خودم فکر می‌کنم که انگیزه هر کدومشون از کار کردن چیه؟ کسی رو می‌شناسم که سرپرست خانواده است و کسی  رو هم می‌شناسم که صرفا می‌خواد هزینه کافه رفتن با دوستاش رو خودش تقبل کنه، نه همسرش! دنیای آدم‌ها چقدر متفاوته! چیزی که خیلی آزاردهنده است، اینه که خانوم‌ها برای خیلی از کارفرماها، نیروی کار ارزون محسوب میشن!

میزکار موقتم :)