the best strategy to grow, is to be interested in reality! do not care who is telling it, where are u finding it, when are u facing with; just care about it, itself! i dont understand people who has bias towards their thoughts! insisting on a mistake, is a bigger mistake.


favorite childhood singer please :)
Tasvir- Shadmehr

the only virtual network im interested in, is weblog. the first time i started it, i was 14! i have learned here a lot, found lots of good friends who im dealing with their beliefs and thoughts! i found that some people leave in pain but leave delightful and toughly. i found that there are some people who likes u not because of beauty, position, money, degrees,... but because of ur mind set!


spring scent please :)

i laugh at people leaving with impossible mottoes! every one admires them, but in my opinion, they just have illusions which never come true! it is hard to fight them and their fans, but not impossible! some one should shoulder the responsibility of defending the reality!


dreamy house please :)

one of the hardest things to me is getting along with girls specially colleague ones. jealousy, comparing, competing and etc make every thing sucks. i strongly believe that every one has his owns paths to achieve his goals! even if there are same goals, there are not same ways to them! have ur own goals, find ur own paths, and catch ur own stars! the world would be a better place if we let it be...

french music please :)
Celine Dion -  Parler à mon père

تب استارتاپ بین جوان‌ها شدید شده! گاهی با استارتاپ‌هایی برخورد می‌کنم که انقدر خودشون از نزدیک بهش نگاه می‌کنند و انقدر ایده‌شون رو دوست دارند که هیچ کدوم از نقاط ضعفش رو نمی‌بینند! وقتی سعی می‌کنیم با واقعیت روبه‌رو یشن، فکر می‌کنند که تصمیم داریم خودمون ایده‌شون رو با تیم خودمون پیاده کنیم و اصلا نمی‌شه قانع‌شون کرد که راه به جایی نمی‌برند! بعضی، ایده‌های آکادمیک ِ کتابی دارند که روی کاغذ خیلی شیک و جالب توجهه، اما اصلا عملی نیست! اینها هم مقاومت خاصی در مواجهه با واقعیت دارند! بعضی هم که ایده‌های خوبی دارند، توهم ارزش بالا دارند! خیلی از این دسته تیم‌ها، ارزش واقعی‌ رو یک ارزش پایین غیرمنصفانه می‌دونند! بعضی ایده‌های مسخره‌ای دارند اما انقدر با آب و تاب ازش حرف می‌زنند که گاهی آدم به هرآنچه که از ایده‌شون فهمیده، شک می‌کنه! کلا وقتی آدم‌ها در موقعیتی قرار می‌گیرند که قراره در مورد منافع‌شون قضاوت بشه، خیلی غیرقابل پیش‌بینی میشن!


درس خوندن سخت بودا، چطوری انقدر می‌خوندم؟!

امروز داشتم یه برنامه‌ای رو از تلویزیون می‌دیدم، هر چی فکر کردم نتونستم بفهمم core idea این برنامه چیه؟ قبلا هم تصادفا یک قسمت دیگه از این برنامه رو دیده بودم درحالی‌که برای یک خانم بازیگر تولد گرفته بودند! آیا نباید برای اشغال کردن آنتن زنده تلویزیون یک هدف داشت؟ احساس می‌کنم دچار نزدیک‌بینی شدند و نمی‌تونند با نگاه جامع به مسیرشون نگاه کنند.


باغ کتاب، خیلی کمتر از آنچه که انتظار داشتم کتاب داشت و دسته‌بندی‌ها هم ضعیف بود! ولی کافه کودک، موکا و شربت‌ها و کیک پنیر هویجش به چشم خواهر-برادری خیلی خوشمزه بود! خیلی هم جای دنج و آرومی بود. انتظار داشتم مثل نمایشگاه کتاب، با خیل آدم‌ها مواجه بشم و خلوت بودنش برام عجیب بود! مجسمه جودی ابوت و شازده کوچولوش هم خیلی نوستالژیک بود :) کلا از حواشیش بیشتر خوشم اومد!