امروز تقریبا یک ساعت بعد از صبحونه که اتفاقا عسل خورده بودم، خربزه خوردم! تا چند دقیقه حواسم نبود، اما بعد که متوجه شدم خنده ام گرفته بود! مامانم طفلکی انقدر هول کرده بود! از اونجایی که عسل خیلی زود هضمه زنده موندم! تازگیا خیلی شانس میارم! توی مشهدم نزدیک بود برم زیر پیکان.

فکر کنم من جزء معدود دخترهایی هستم که از خرید کردن خوشم نمیاد! مث عذابه برام!

یه مدته شبها با اینکه خیلی خوابم میاد و از فرط خواب آلودگی چشمام درد میگیره، اما خوابم نمیبره. به مامانم گفتم به هیچی فکر نمیکنم، اما اینجا که مامانم نیس میگم به خوابگاه و دانشگاه و... فکر میکنم. کی میشه این دو سالم تموم بشه؟ دلم میخواد برم انصراف بدم. فوق دیپلم بس نیست؟! بسه دیگه :دی دیشب همینطور که خوابم میومد اما خوابم نمیبرد دلم بارون خواست، چند دقیقه بعد بوی بارونو حس کردم! بارون اومده بود! اما نرفتم تماشا کنم! ترسیدم همون یه ذره خواب آلودگی هم از سرم بپره.

حافظ فرمودند: رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد/ صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

آدمهایی که به عرفان و سیر و سلوک علاقه دارند خیلی عجیبند! دوستی تعریف میکرد که دوست عارف مسلکی داره. توی باغی نشسته بوده که متوجه تلاوت قرآن با صوت خیلی قشنگی میشه و وقتی دقت میکنه متوجه میشه که این صدای زنبوریه که روی شانه اش نشسته بوده...

اگر بعضی آدمها میدونستن که بابت هر جمله ای که میگن چقدر منو به فکر فرو میبرند...

فکّر ثُمّ انطق.پیامبر اکرم (ص)

چقدر خوبه که اگه هیچ کسی نیست توی دنیا که از نیت قلبی آدم خبر داشته باشه،خدامیدونه. خیلی خوبه...

یه بنده خدایی داشت در زمینه شعر و شاعری نصیحتم میکرد و میگفت که غزلیات سعدی بخون فلان بشه، قصاید خاقانی رو بخون بهمان بشه و... ده دقیقه ای نصیحت کرد و آخرشم گفت: "به قیافه ات نمیاد حرف گوش کن باشی!"

چند شب پیش مهمون داشتیم دخترشون پرسید: "مدرسه میری؟ کللاس چندمی؟"

یه وقتایی که تجربه های خوبی کسب میکنم با خودم مرور میکنم که یادم نره و یه روزی ازشون استفاده کنم. اما وقتی که توی موقعیتی قرار میگیرم که باید از اون تجارب استفاده کنم، همه شون رو یادم میره! مسخره است!

کاش میشد با بعضی از خانومهای مسن که دین و خرافات رو بی اندازه با هم قاطی کردن، بدون اینکه ناراحت بشن و فکر کنن بهشون بی احترامی شده، یکم صحبت کنم. فقط یکم...

امروز داشتم به این دوستم که میخوام برم نی نی شو ببینم فکر میکردم. از 5 سالگی باهاش دوست بودم تا دوم دبستان. بعدش ما خونه مون رو عوض کردیم و خیلی کم با هم در ارتباط بودیم و بعدترش کاملا ارتباطمون قطع شد... تا امروز! نمیدونم چرا هیچ وقت توی اون دو سالی که با هم همکلاسی بودیم، اصلا توی مدرسه به من نزدیک نبود. گاهی واقعا احساس تنهایی میکردم از اینکه دوست صمیمیم اینجاست اما با من نیست! تا اینکه با یه نفر دیگه که تمام اون دو سال رو بغلدستیم بود دوست شدم. خیلی حراف و خیال پرداز بود. دیگه کاملا دوست قدیمیم رو فراموش کرده بودم. اون روزا دوستام رو می تونستم طبقه بندی کنم. اما الان جز تعداد انگشت شماری، بقیه مث مث مث همند! غریبه غریبه!

 

موسیقیاینجاخیلی قشنگه!

اگه پدر جان اجازه میدادن، الان می بایست اردوی جهادی بودم نه خونه پای لپ تاپ! خیلی دلم می خواست برم... :(

اعتماد ندارم! یا شایدم ایمان! یه وقتایی با کارام همه افکارم رو نقض میکنم. وای خدا جون! نمیدونم اشکال کارم کجاست...

هر وقت به ظرفیت وجودی که هر انسان داره فکر میکنم و اینکه من از این ظرفیتها حتی اندازه ارزنی هم استفاده نکردم، از خودم خجالت میکشم. باز هم نمیدونم که ایراد کارم کجاست...

انگار همه ایرادای دنیا از "ندانستن" ناشی میشه!

از اونجایی که امشب، احیاء شب مستحبه من هم پای لپ تاپ شب رو تا خود سپیده زنده نگه میدارم.

بگو حافظ دلخسته ز شیراز بیاید

بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا

یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است؟

-حمیدرضا برقعی-

ای نور ما! ای سور ما! ای دولت منصور ما!

جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما!

-مولانا-

از اینا جایی نمی فروشن؟ :(

سرنوشت خاک را با آب کامل ساختی

خرد کن درهم جهانی را که از گل ساختی

عاقلان را خواستی تا سجده بر آدم کنند

عشق را بازیچه یک مشت عاقل ساختی

رو به رویم آفریدی چهره ای از جنس ماه

زندگی را بر من دیوانه مشکل ساختی

غم به جانم ریختی، آتش به رگهایم زدی

سینه ام را داغ کردی ناگهان دل ساختی

از هراس سیلی امواج ویرانگر پر است

قلعه سستی که بر شنهای ساحل ساختی

از بهشتم رانده ای باشد که برگردانیم

برنمی گردد ولی عمری که باطل ساختی!

-ابوالفضل صمدی-

داشتم یه ایمیل می خوندم با عنوان "چی رو با چی بخوریم؟" مواد غذایی مختلف رو نام برده بود که در کنار هم ترکیب مغزی تری می سازند و مفیدند. به فکرم رسید رفتارهای ما آدمها هم مث مواد غذایی هستند که باید بدونیم کدوم رفتارها در کنار هم کمک کننده هستند و یا حتی مضر! مثالش رو هم نمیگم. یه وقتی سوء تفاهم میشه.

ای شکوه بی کران اندوه من!

آسماندریای جنگلکوه من! 

گم شدی ای نیمه سیب دلم

ای من ِ من! ای تمام روح من!

ای تو لنگرگاه تسکین دلم!

ساحل من، کشتی من، نوح من!

...

-قیصر امین پور-