یکی از دوستانم که سابقا یک ترم هم اتاقیم بود، برای چندمین بار نامزدیش رو بهم زد! شاید ۷ یا حتی ۸مین بار. آدمها ایراد خودشون رو نمیبینن. به نظرم دختر خاصیه و کنار اومدن باهاش یکم سخت. با تمام ویژگی های خوبش اما کمی نامتعادل بود. یه روز چادری و محجبه، یه روز با مانتوی گلبهی و آرایش! خیلی رفتارهای دیگه هم داشت که برام عجیب بودن. اما چیزی که جالبه اینه که هر بار تقصیر رو به گردن دیگران می اندازه و فکر نمیکنه شاید خودش هم مقصر باشه. الله اعلم، I dont know. 

شرکت زیمنس یه رسم خیلی قشنگی داره. اینکه اگر نخواد با شرکتی قرارداد برای خرید ببنده حتما علتش رو به اون شرکت اطلاع میده. بعد اون شرکت میتونه ایرادش رو رفع کنه و دفعه بعد با زیمنس مشارکت داشته باشه. خوب میشد اگر ما هم تو روابط مون، از روی محبت و نه غرض ورزی، کاستی هامون رو بهم منعکس میکردیم. اغلب انتقاد پذیر که نیستیم هیچ، انتقاد گریزیم! 

از انتخاب عنوان برای پستها بدم میاد. زورکی باید عنوان بذارم. عنوان ندارد خب! تازه تکراری هم نباید باشه...

ای آنکه طبیب دردهای مایی

این درد ز حد رفت، چه می فرمایی؟

مولانا

درس دارم! یک ترم درس خوندم که آخر ترم درس نخونم اما جون به جون اساتید ایرانی کنن، امتحان پایان ترم براشونمهمه. یکی نیست بگه پس چرا انقدر طول ترم ما رو شکنجه دادن؟! یک عالمه باید جزوه حفظ کنم، ستم مسلمه! :(

خیلی اتفاقات جالبی داره میفته که همگی ضد و نقیضن. درحالیکه به نظر میاد اکثریت طرفدار پرزیدنت وقت باشن، سخنرانی هاش با دانش آموزایی که زورکی بردنشون برگزار میشه. جدا تحریمها برداشته میشه؟ اتفاقات حاشیه ای کاملا نقیض این موضوعه. خدا عاقبت ما رو با این جماعتِ ... بخیر کنه. 

هنوز قشر تحصیلکرده ما دید سیستماتیم ندارن. این مجلسی های محترم چنان در تلاشن که تو وقت باقی مانده قانون تصویب کنن که انگار به تعداد قانونهای تصویب شده قراره کارت صد آفرین بگیرن. حالام افتادن به جون نحوه سنجش تحصیلات تکمیلی! 

تو مترو ایستگاه به ایستگاه قیمتها متفاوته. تجریش فال ۲۰۰۰ تومن، پانزده خرداد ۵۰۰ تومن!

به جز تو قلب خودم را به هیچ کس نسپردم

تو هم غمی به جهانم اضافه کردی و رفتی

امید صباغ نو

بعضی آدمها موقع عصبانیت به آدم دیگه ای تبدیل میشن. شاید هم همون موقع خود واقعیشون میشن. ترسناکن!

گذر زمان هم ترسناکه!

امروز روز اول دی ماه است

من راز فصلها را میدانم

و حرف لحظه ها را خوب میفهمم...

فروغ فرخزاد

دوش حافظ جان فرمودن: گوهر چو دست داد، به دریا چه حاجت است؟ 

بعضی ازقواعدی که توی بازاریابی وجود داره، برگرفته از فرهنگ مردمه. این نشون میده چقدر حضور داشتن تو بازارهای جهانی سخته. خصوصا برای ما ایرانی ها که برای پارامتری مثل فرهنگ اصلا ارزش قائل نیستیم. منتظر روزیم که با سلام و صلوات عضو رسمی WTO بشیم. یعنی چند تا شرکت مقاومت میکنن و پابرجا می مونن؟ خیلی کنجکاوم.

یه درس رو بیست میشم فقط حیف که جبرانیه و رو معدل تاثیر نداره. کاش چهار واحدی بود! 

ای کاش عشق را زبان سخن بود! شاملو

کتابهایی که دوران نوجوونیم خوندم کتابهای خاصین. یادمه اون دوران خوندن یه سری از کتابها یه جور پرستیژ بود. مثلا عقاید یک دلقک، مسخ، خرمگس و... اصلا اگه اینا رو نخونده بودی یا مثلا طرفدار صادق هدایت نبودی از مرحله پرت محسوب می شدی! یادش بخیر...

بهترین چیزی را که دوست دارید مردم درباره شما بگویند درباره مردم بگویید. امام محمد باقر ع

شاید دیدن یه آدم خوب تو زندگی اتفاقی باشه، اما قطعا حفظ کردنش دیگه انتخاب خودمونه و از دست دادنش دیگه اتفاق نیست! 

پیش آتش بازی چشمت، زمستان قصه ای است

از تو می گویند پیران شب آبادی ام!

شیون فومنی

گاهی اوقات احساس میکنم تصمیم گیری بلد نیستم. چرا انقدر بعضی انتخابها سختن؟ هم خیلی تاثیرگذارن هم پیچیده!

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت
شیر خدا و رستم دستانم آرزوست! مولانا

چند روز پیش، فردوسی پور رو تو دانشگاه دیدم. داشتم برای همکلاسیام تعریف می کردم. سوالاتی که براشون پیش اومد: ماشینش چی بود؟ با کی بود؟ نفهمیدی چیکار داشت؟ ... بعد من فقط تشخیص داده بودم که اینو میشناسم و بعد از چند ثانیه فهمیدم کیه! همین!

ورق پاره های زندان (بزرگ علوی) قشنگ بود. دلم برای همه آدمهایی که برای ما عمر و جوانی شون رو تو زندان و جبهه ها گذروندن می سوزه. باور کنید ما ارزش این فداکاری ها رو نداریم. حیفید...

مصاحبه کاری امروز برام جالب بود. مدیر بداخلاقی بود. وقتی سال تولدم رو دید، خندید و پرسید: مگه 70ی ها دانشگاه هم رفتن؟!

تو برنمیگردی

و این غمگین ترین شعر جهان است

که ترجمه نمی شود؛

یعنی تو را 

به هیچ زبانی

نمیتوان برگرداند؟

مینا آقازاده

هوای کوی تو داریم و حیف! بالی نیست...