با اینکه اصلا دلم نمی‌خواد دیگه به رفتن از ایران فکر کنم، اما نمی‌دونم چرا کارهایی می‌کنم که اگه روزی بخوام برم، از انجام ندادن‌شون پشیمون نباشم! انگار دارم پنهان از خودم برای رفتن آماده می‌شم!

از مهم‌ترین دغدغه‌های دوران کارشناسی‌مون پیدا کردنِ نسبتِ بهینه‌یِ ترکیبِ آب‌زرشک، یخ‌دربهشت آلبالویی و نمک بود! یکی از دوستام که ترکیبش خیلی طرفدار داشت، معمولا اول یک سوم آب زرشک و دو سوم یخ‌دربهشت آلبالویی رو با سه بار پاشش نمک مخلوط می‌کرد. بعد که دو سوم ترکیب به‌دست اومده رو می‌خورد، یک سوم از دو سوم فضای خالی لیوان رو یخ‌دربهشت آلبالویی و باقیش رو آب زرشک با دو بار پاشش نمک می‌ریخت! ترکیبی که دفعه دوم به‌دست میومد واقعا خوشمزه بود! :دی نکته جالبش این بود که آقای یخ‌دربهشت فروش پول یک لیوان رو از ما می‌گرفت. یه بار همین دوستم بهش گفته بوده "ما بچه های دانشگاه دولتیم، آزادی نیستیم!" اون آقا هم گفته بوده "از قیافه‌هاتون معلومه!"



ای ابر غم! ببار و دل از گریه باز کن
ماییم و سرگذشت شب بی‌ستاره‌ای!
هوشنگ ابتهاج

نقشه آسمان را دیده‌اید؟ پر از نقطه‌های سیاه کمرنگ و پررنگ است که کنار هم ظاهرا اشکال بی‌معنا ساخته‌اند، اما همین‌ها راهنمای مسیرهای زمینی‌اند. باید نقشه آسمان را دقیقا بالای سر نگه داشت، طوری‌که شرق و غرب و شمال و جنوب نقشه بر جهات اصلی آسمان منطبق شود. کسی که نابلد باشد، یا اصلا متوجه نکته ریز جهت‌ها در نقشه نمی‌شود، یا خیال می‌کند نقشه را کسی طراحی کرده که حتی جهات اصلی را نمی‌شناخته است. اما نقشه‌خوان می‌فهمد که چه دقتی در طراحی‌اش بکار رفته است. بهترین نشانه برای راه‌یابی، راه علی است. انگار خدا هنگام نقاشی گرده‌ای نور در آسمان پاشیده است.

همه علوم دنیا یک طرف، علم کلام یک طرف! علم کلام نخونده از دنیا نرید!
دلم برای دنیای کودکیم می‌سوزه. بعضی عقایدی که برام منظقی نبودن رو می‌شنیدم اما جرئت مخالفت نداشتم، فکر می‌کردم حتی فکر کردن به درست نبودن‌شون هم گناه بزرگیه! بدترین چیز اینه که درست و غلط انقدر درهم مخلوط بشن که نشه از هم جداشون کرد! نتیجه‌اش میشه دین‌زدگی و دین‌ستیزی و دین‌گریزی و دین‌خرافه‌پنداری! چقدر از افکارمون به غلط آغشته است! بدتر از همه اینها زمانیه که کسانی برای دیگران نماد دین‌داری باشن که خودشون هم به این اوهام آلوده‌ان! وقتی دین‌داری و روشن‌فکری غیردینی باهم ترکیب بشن، مخلوق عجیب‌الخلقه‌ای به دنیا میاد که یک کروموزم زیادی داره!


اگر جز تو سری دارم، سزاوار سرِ دارم!
مولانا

چند ماه پیش، یکی از ویدئوهای تد که درباره مذاکره بود می‌دیدم، صحبتش رو با داستانی شروع کرد که در زمان‌های قدیم در خاورمیانه یک خانواده برای تقسیم ارث پدری که 17 شتر بوده به مشکل برمی‌خورن. باید 17 شتر رو به نسبت‌های 1/2، 1/3 و 1/9 تقسیم می‌کردند که 17 بر 2 و 3 و 9 بخش‌پذیر نبوده و امری غیرممکن! پیرزن دانایی یک شتر از شترهای خودش رو بهشون میده و اونها 18 شتر رو با اون نسبت‌ها تقسیم می‌کنند و هر کدوم سهم خودشون رو که 9+6+2 رو برمی‌دارن که مجموعا 17 شتر میشه و شتر پیرزن دانا رو هم بهش برمی‌گردونن. درحالی‌که این داستان منتسب به حضرت علی ^ع است. همون موقع به اون آقا ایمیل زدم و گفتم که داستان رو اشتباه نقل کرده و کتابی هم بهش معرفی کردم. حالا بعد از چند ماه با کلی معذرت خواهی و تشکر جوابم رو داده! شادم :)

شما هم از اون آدمایی هستید که ناراحت میشن اما نمیگن؟ تازه وقتی خود طرف هم میاد عذرخواهی کنه، طوری برخورد میکنم که انگار اصلا ناراحت نشدم! تازه تر اینکه از ناراحت شدنم عذاب وجدانم میگیرم! مازوخیسم خاصی دارم.


فرقی میان طعنه و تعریف خلق نیست
چون رود بگذر از همه سنگریزه‌ها
فاضل نظری

+اینایی که میرن خودشون رو سپر گلوله می‌کنن و فکر می‌کنن رستگار شدن، طبیعی نیستن! هستن؟
-انار رو ببین! نهایت کمالش باید این باشه که شکافته بشه، سرخی‌اش دیده بشه و نیست بشه! اگه بخواد رو شاخه بمونه نهایتا می‌پوسه، یا میگنده! طبیعیه، نیست؟