شناخت

من وقتی خودم رو شناختم که دیر بود. درحالیکه همیییشه فکر میکردم خیلی خوب خودم رو میشناسم. فهمیدم ابعادی از شخصیتم درونم پنهان بودن و فقط فرصت بروز پیدا نکرده بودند. وگرنه وجود داشتند، خیلی هم پررنگ وجود داشتند. بعدتر فهمیدم همه آدمها از این شخصیت های پنهان دارند. من هم در مواجهه با آدمهای اشتباه زندگیم به این وجه شخصیتم فرصت بروز دادم. من آدم ترسویی هستم. از مواجه شدن با حقیقت می ترسم. از برنامه هام عقبم. کارهام همه نیمه تمام رها شدند اما حوصله ندارم حتی بهشون فکر کنم. دلم خواب راحت میخواد. یه خواب طولانی.

در ادامه ماجراهای رفتن دوستان و آشنایان از ایران، حالا نوبت دوست صمیمیم شده. برای خودش خوشحالم برای خودم ناراحت. حس میکنم بخشی از گذشته ام رو داره میذاره تو چمدون و با خودش میبره. برای همیشه...

یه روزی خیلی دلم می خواست از ایران برم. اما الان فکر کنم همه برن، فقط من بمونم و   ع ا ق ا    :دی

 

 

حدیث عشق نداند کسی که در همه عمر

به سر نکوفته باشد در سرایی را

سعدی جان

۰ نظر ۰ لایک

تخصص

در کلاس شعر استاد از قدرت شاعرانه سعدی و حافظ مثال میزد و من حیرت زده به این فکر می کردم که الحق فقط شایسته اینهاست که در تاریخ زنده بمونند.

 

سعدی میگه:

بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی/ شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی

اینجا برای اینکه مفهوم پیوسته در فکرو خیال معشوق بودن رو از اعماق قلبش منتقل کنه، موسیقی مصراع اول به نحوی طراحی شده که هنگام خوانش همه کلمات ناخودآگاه به هم پیوسته خوانده میشوند! چقدر این بشر هنرمند بوده!!

 

حافظ میگه:

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست/ پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان/ نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

توی این بیتها هم میخواد مست و پاتیل و از خود بیخود بودن شخص رو برسونه. آهنگ کلمات همه افتان هستند. مثل لحن کسی که مست میکنه! با تمام وجود حس مست بودن رو منتقل میکنه.

 

 

 

 

۱ نظر ۲ لایک

هویت

نوشتن فراموشم شده! شاید از بس که ننوشته ام نمی دانم دقیقا از کجا باید ادامه بدهم. بعضی مفاهیم اساسی زندگیم تغییر کرده اند. خدا دیگر برای من آنی نیست که ده سال پیش یا حتی دو سال پیش بود. خدا مفهوم تازه و بیرحمانه جدیدی برایم پیدا کرده که کمتر کسی جرئت مواجهه با این جنبه اش را دارد. خلاصه کمتر این روزها به خدا فکر می کنم. بگذریم!

بیشتر دلم می خواهد در خلوت به هویت فکر کنم. به هرآنچه که مهم است و یاد نگرفته ام. دوست دارم بفهمم واقعا وقتی می گویم من، یعنی دقیقا کی؟ سخت است به خود فکر کردن با حذف نام و تحصیلات و سن و جنسیت و محل تولد و اصالت و ... . ما باید ورای این حرفها باشیم. اما یعنی دقیقا چه باشیم؟

 

 

میان اهل دل و اهل ریا همین فرق است

که داغ ماست به دل، داغ او به پیشانی!

عارف قزوینی

۴ نظر ۴ لایک

بازگشت

کجا بودیم؟

هر بار که مسیرم به اینجا میفتد با خودم عهد میکنم که مثل گذشته هر روز حتی از ترک تازه روی دیوار هم بنویسم. اما وقتی این صفحه را میبندم، تا مدتها فراموشش میکنم. تا کدام ترک گفته بودم؟ تا کدام اتفاق تازه؟ تا کدام حس غریب؟ تا کدام روز؟ یادم نیست...

حالا در یک روز دورکار که کمی سرم خلوت است و نشسته ام و اعداد و ارقام را نگاه میکنم، دلم نوشتن در وبلاگم را می خواهد. دلم آدمهای قدیمی اینجا را می خواهد. دلم شوق دیدن کامنتها و جوابها را می خواهد...

ترکی روی دیوار خانه نوسازمان نیست! صبحها تا بعد از ظهر کار میکنم، آشپزی میکنم، درس میخوانم، کلاس مجازی می روم. کمتر وقت میکنم کتاب بخوانم و فقط عذاب وجدان نخواندشان را با خودم حمل میکنم، مطلب می نویسم که مثلا در شغلم برند شوم! خودم را بهتر شناخته ام! همیشه فکر میکردم بالغم، عقل رس شده ام، می فهمم و چیزهای معمولی و پیش پا افتاده برایم مهم نیست و با بقیه فرق دارم. الان یک دختر لجبازم، زودرنجم و از همه چیز ناراحت می شوم. گاهی با خودم فکر میکنم این پسرک بینوا چرا انقدر من را تحمل میکند؟

همیشه دوست داشتم که برای دکتری رفته باشم جایی دور. اما امروز تنها چیزی که نمیخواهم رفتن است. مگر این زندگی چه چیزی می خواهد به من اضافه کند که ارزشش را دارد پدر و مادرم را ترک کنم؟ 

از کارهایم همه متعجب می شوند. کار میکنم، درس میخوانم، در روزنامه می نویسم، شعر می گویم، سه تار تمرین میکنم و برای استراحت رولت درست میکنم، ترشی مورد علاقه ام را درست میکنم، کلوچه می پزم! و برای تفریح مثل همیشه می خوابم! دیشب خواب میدیدم دارم بلوط تازه می خورم و چقدر خوشمزه بود! (بلوط خوردنی است؟!)

 

کجا بودیم؟ 

 

أعود الیک

فلا تفتح الباب

إفتح یدیک

 

به تو بر میگردم/ در نگشا آغوش باز کن!

جوریف حرب

 

 

۳ نظر ۳ لایک

اوج

اینروزها که ورود به بورس مورد استقبال همگان واقع شده بهتون پیشنهاد میکنم به بورس به عنوان یک بازار مالی تخصصی نگاه کنید که صرفا ورود بهش آسونه اما همین بازارِ آسانِ پولسازِ وسوسه انگیز، میتونه عواقب به یاد ماندنی ای برای افرادی که دانشش رو ندارن داشته باشه. دوستان غیربورسی ما از ما بیشتر سود کردن و به ما فخر میفروشن :)) اینهایی که سرمایه هاشون رو یک شبه چند ده برابر کردن سرمایه گذارهای جسور کوتاه مدتی هستن که به درس عبرت تبدیل میشن! همیشه یک نفر هست که جریان پولی و فکری رو هدایت میکنه و دقیقا این آدمهای جسور رو میبره به جایی که خیلی به خودشون غرّه میشن و در همون نقطه اوج ناگهان کله شون میکنه! یک ضرب المثل معروف بازار مالی میگه: بازار به خودش سرمایه گذار جسور زیاد دیده، سرمایه گذار قدیمی هم زیاد دیده، اما سرمایه گذار جسور قدیمی هرگز ندیده! :)

 

در رد و تمنای نوستالژی نامجو رو گوش نداده از دنیا نرید لطفا!

۲ نظر ۴ لایک

سرعت

سبک زندگیم با سرعت نور در حال تغییره! چقدر میشه به آدمی که در دنیای بسیار متغیر زندگی میکنه و هر روز دستخوش تغییر میشه، تکیه کرد و روش حساب کرد؟ 

چیزهایی در من تغییر کرده که روزگاری فکر میکردم جزئی از اساسی ترین عقایدم هست! چیزهایی در مورد خودم فهمیدم که دقیقا نقطه مقابل چیزیه که قبلتر از خودم تصور میکردم. 

باید امسال فرانسه رو تموم کنم. سنتور رو شروع کنم. امسال باید حداقل دو تا مدرک مهم بگیرم! 

گاهی به خودم نگاه میکنم که چقد کم صبر و عجولم! تصمیم میگیرم که صبورتر بشم ولی حسی درونم میگه آیا بهتر شدن، لزوما خوبه؟ نمیدونم!

دلم میخواد اثر آدمهای اطرافم روی فکر و احساسم صفر بشه. 

راستی در روانشناسی معتقدند وقتی کسی از خودش سوالی میپرسه و در جواب میگه نمیدونم، صرفا ذهنش داره در برابر پاسخ مقاومت میکنه. اتفاقا خیلیم خوب میدونه! :دی

۱ نظر ۳ لایک

گاهی

وادی عشق بسی دور و دراز است ولی

طی شود جاده صد ساله به آهی گاهی

اقبال لاهوری

۱ نظر ۲ لایک

حذف

یا در بازی بزرگان بازیچه میشی، یا از بازیشون حذف میشی، استاد جان!

آیا نباید دفاعیات این آدمها شنیده بشه؟

۱ نظر ۲ لایک

دوری

یه روزهایی هستن که عمیقا دلم میخواد جایی تنها باشم و سیر دل گریه کنم. بین این همه کانتکت لیستهای بلند بالا و آدمهایی که روزانه هزار تا پیام ازشون میگیرم، تنهام! تنهایی احساس عجیبیه که شاید هیچ کس هیچ وقت با هیچ نقشی نتونه تو زندگی آدم جاشو پر کنه. برای همواره تنها موندن باید آماده بود. 

ولی بعد از گریه کردن از ته دل، چنان آروم میشم که میتونم برم پارک وسط محله، روی تاب وایسم و تاب بازی کنم :دی

بعضی شرایط خاص چقد تلخن ولی چقد شیرینن که منو با زوایای پنهانم روبه رو میکنن. آینه نقره اندودن اتفاقای خاص زندگی. کنه وجود آدمو نشون میدن.

 

مرگ بر دور بودن از وبلاگ

۲ نظر ۳ لایک

پرهیز

رسم پرهیز از جهان ای کاش برمیداشتند

کاش یوسف روز اول با زلیخا رفته بود...


حسین جنتی 

۲ نظر ۶ لایک
گفتند:

یافت می‌نشود

گشته‌ایم ما!
آرشیو مطالب
آبان ۱۴۰۳ ( ۲ )
مهر ۱۴۰۳ ( ۵ )
شهریور ۱۴۰۳ ( ۱ )
مرداد ۱۴۰۳ ( ۲ )
تیر ۱۴۰۳ ( ۳ )
خرداد ۱۴۰۳ ( ۳ )
ارديبهشت ۱۴۰۳ ( ۲ )
دی ۱۴۰۲ ( ۱ )
آذر ۱۴۰۲ ( ۲ )
آبان ۱۴۰۲ ( ۳ )
مهر ۱۴۰۲ ( ۲ )
شهریور ۱۴۰۲ ( ۷ )
مرداد ۱۴۰۲ ( ۱۱ )
تیر ۱۴۰۲ ( ۶ )
خرداد ۱۴۰۲ ( ۷ )
ارديبهشت ۱۴۰۲ ( ۱ )
فروردين ۱۴۰۲ ( ۲ )
بهمن ۱۴۰۱ ( ۵ )
دی ۱۴۰۱ ( ۴ )
آذر ۱۴۰۱ ( ۱ )
مهر ۱۴۰۱ ( ۱ )
شهریور ۱۴۰۱ ( ۲ )
مرداد ۱۴۰۱ ( ۲ )
خرداد ۱۴۰۱ ( ۱ )
اسفند ۱۴۰۰ ( ۱ )
بهمن ۱۴۰۰ ( ۱ )
دی ۱۴۰۰ ( ۱ )
آذر ۱۴۰۰ ( ۱ )
آبان ۱۴۰۰ ( ۲ )
تیر ۱۴۰۰ ( ۱ )
آذر ۱۳۹۹ ( ۲ )
ارديبهشت ۱۳۹۹ ( ۱ )
فروردين ۱۳۹۹ ( ۱ )
مهر ۱۳۹۸ ( ۲ )
شهریور ۱۳۹۸ ( ۱ )
تیر ۱۳۹۸ ( ۱ )
خرداد ۱۳۹۸ ( ۳ )
فروردين ۱۳۹۸ ( ۱ )
اسفند ۱۳۹۷ ( ۲ )
آذر ۱۳۹۷ ( ۲ )
مهر ۱۳۹۷ ( ۲ )
شهریور ۱۳۹۷ ( ۱ )
مرداد ۱۳۹۷ ( ۱ )
تیر ۱۳۹۷ ( ۲ )
خرداد ۱۳۹۷ ( ۲ )
ارديبهشت ۱۳۹۷ ( ۳ )
فروردين ۱۳۹۷ ( ۳۰ )
اسفند ۱۳۹۶ ( ۹ )
بهمن ۱۳۹۶ ( ۱۲ )
دی ۱۳۹۶ ( ۱۳ )
آذر ۱۳۹۶ ( ۸ )
آبان ۱۳۹۶ ( ۸ )
مهر ۱۳۹۶ ( ۴ )
شهریور ۱۳۹۶ ( ۴ )
مرداد ۱۳۹۶ ( ۸ )
تیر ۱۳۹۶ ( ۱۰ )
خرداد ۱۳۹۶ ( ۴ )
ارديبهشت ۱۳۹۶ ( ۴ )
فروردين ۱۳۹۶ ( ۱۵ )
اسفند ۱۳۹۵ ( ۷ )
بهمن ۱۳۹۵ ( ۸ )
دی ۱۳۹۵ ( ۴ )
آذر ۱۳۹۵ ( ۱۶ )
آبان ۱۳۹۵ ( ۲۵ )
مهر ۱۳۹۵ ( ۲۴ )
شهریور ۱۳۹۵ ( ۱۸ )
مرداد ۱۳۹۵ ( ۱۴ )
تیر ۱۳۹۵ ( ۲۶ )
خرداد ۱۳۹۵ ( ۱۷ )
ارديبهشت ۱۳۹۵ ( ۱۴ )
فروردين ۱۳۹۵ ( ۲۱ )
اسفند ۱۳۹۴ ( ۱۵ )
بهمن ۱۳۹۴ ( ۹ )
دی ۱۳۹۴ ( ۱۷ )
آذر ۱۳۹۴ ( ۲۳ )
آبان ۱۳۹۴ ( ۱۸ )
مهر ۱۳۹۴ ( ۱۱ )
شهریور ۱۳۹۴ ( ۵ )
مرداد ۱۳۹۴ ( ۱۰ )
تیر ۱۳۹۴ ( ۵ )
ارديبهشت ۱۳۹۴ ( ۱ )
خرداد ۱۳۹۳ ( ۱ )
شهریور ۱۳۹۲ ( ۴ )
مرداد ۱۳۹۲ ( ۱ )
تیر ۱۳۹۲ ( ۱ )
خرداد ۱۳۹۲ ( ۱ )
ارديبهشت ۱۳۹۲ ( ۳ )
دی ۱۳۹۱ ( ۱ )
آذر ۱۳۹۱ ( ۳ )
آبان ۱۳۹۱ ( ۱ )
مهر ۱۳۹۱ ( ۲ )
شهریور ۱۳۹۱ ( ۱ )
مرداد ۱۳۹۱ ( ۳ )
تیر ۱۳۹۱ ( ۶ )
خرداد ۱۳۹۱ ( ۳ )
ارديبهشت ۱۳۹۱ ( ۳ )
فروردين ۱۳۹۱ ( ۲ )
اسفند ۱۳۹۰ ( ۱ )
بهمن ۱۳۹۰ ( ۲ )
آذر ۱۳۹۰ ( ۲ )
مهر ۱۳۹۰ ( ۲ )
مرداد ۱۳۹۰ ( ۲ )
موضوعات
دوستشان دارم (۲۷۸)
از خود نوشته‌هام (۵۲)
جامعه نشناسی (۸۶)
اتوبوس نوشته (۱)
صرفا تراوش ذهنی (۷)
موسیقی متن (۳۲)
آرزوهای ساده (۸)
تناسخ (۲)
اقتصاسی (۱۰)
دوستشان ندارم (۳)
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان