حرف زدن از چیزایی که دوستشون دارم برام راحتتره. یکبار هم از دوست نداشتن هام بگم:
از ایدئولوژی متنفرم؛
از آدمهای جو گیر،
از بدون فکر حرف زدن،
از بدون تخصص به جایی رسیدن،
از تعصب،
از خود عارف پنداری،
از خود قدرتمند پنداری!
حرف زدن از چیزایی که دوستشون دارم برام راحتتره. یکبار هم از دوست نداشتن هام بگم:
از ایدئولوژی متنفرم؛
از آدمهای جو گیر،
از بدون فکر حرف زدن،
از بدون تخصص به جایی رسیدن،
از تعصب،
از خود عارف پنداری،
از خود قدرتمند پنداری!
خود قدرتمند پنداری رو ما بهش میگیم: خود بردپیت پنداری
اون خود جذاب پنداری نبود؟ :)
پست جالبیه
مگه میشه بی ایدئولوژی بود؟ بنظرم نشه.
ایدئولوژی یک تعریف بیسیک داره که اون تعریف مد نظرم نیست
گاهی وقت ها اینقدر بد میشیم که مجبوریم از خودمون فرار کنیم.
از خود فعلی...
چند بار پستم رو خوندم و باز هم متوجه نشدم منظورتون چیه
بله
منتهی شما نوعی رو عرض کردم
من که نمی شناسمتون بخوام قضاوت کنم
کلی گفتم
یه قاعده ای هست میگه بعضی وقت ها ما از بعضی آدم ها بدمون میاد حالا به هر دلیل( برای مثال اون فرد فلان ویژگی منفی رو داره منم ازش بدم میاد،) این بعضی وقت ها بر می گرده به وجود همون خصیصه در خود من
چون نمود بیرونی پیدا کرده خودم بدم میاد ازش اما ممکنه در درون من عینا همون ویژگی وجود داشته باشه
من این رو روی خودم تست کردم دیم بله بعضی وقت ها اینجوریم متاسفانه :))
جالب بود نشنیده بودم :)
سال ها پیش تو مطالعات روانشناسی که داشتم خوندم
چشم پیدا کردم عنوانش رو براتون می فرستم.
ولی با یه کند و کاو درونی و رفتن به اعماق خود میشه قضیه رو باز کرد
سپاسگزارم :)
از ایدئولوژی و انسانهای ایدئولوژیک خوشم میاد
آدمهای جوگیر رو دوست ندارم
از بدون فکر حرف زدن بدم نمیاد چون همه انجامش میدیم
از بدون تخصص به جایی رسیدن خوشم نمیاد
از تعصب بیجا بدم میاد
از خود عارف پنداری بدم میاد
از خود قدرتمندپنداری هم همینطور
نظرتون محترمه :)