اگر بین قلب آدمها هیچ حجابی نبود چقدر شکل زندگی ها فرق میکرد! اگر نبود...

آه ای آیینه جان! آیینه جان!

نیست از خواب تو خوشتر در جهان!

آینه در عشق بازی صادق است

آینه یک دل نه صد دل عاشق است!

هوشنگ ابتهاج، با صدای محمد معتمدی

محدودیت رو دوست ندارم. البته هیچ کس دوست نداره اما در 99% موارد تعریف مشترکی برای محدودیت وجود نداره. دوست دارم همیشه اون آدمی باشم که توی خوابهام هستم، رها و بی قید. میبینم اما نه با چشم، راه میرم اما نه با پا، میشنوم اما نه با گوش! اصلا اصلمون همونه، به زور گذاشتنمون تو قفس...

چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم!

خدا رو شکر هیچی دلیل هیچی نیست :)

بر درد نارسیده و درمانت آرزوست؟!

سعدی جان

همه معلمهام رو دوست داشتم و دارم، جز یکی! خیلی ها بودن که معلم نبودن، اما چیزهای زیادی ازشون یاد گرفتم! خیلی ها هم بدیهاشون برام آموزنده بوده. کاش میشد همه معلمهام رو یه روز میدیدم...

شعر کوتاه ولی حرف به اندازه کوه

باید این قائله را "آه" به پایان ببرد

حامد عسکری

حرّم شیبتی علی النار!

نار فاصله است، فاصله هم سوزاننده...

حالت ایده آلی که از خودم دارم اینه که به جایی خودمو برسونم که از ته دل بگم "خدایا! دلم تنگ شده میخوام برگردم"!

ظرفیت دستام برای نگهداشتن داشته هام محدوده اما خواسته هام نامحدود! هربار باید یه چیزی رو بذارم زمین تا بتونم به جاش چیز دیگه ای بردارم. هم قشنگه هم قشنگ نیست.
زندگی کردن با آدمای ساده، یکی از شگفتی های زندگیه.

بهار پشت زمستان، بهار پشت بهار

دلم گرفت از این گردش و از این تکرار

نفس کشیدن وقتی که استخوان به گلو

نگاه کردن وقتی که در نگاهت خار

اگر به شهر روی طعنه های رهگذران

اگر به خانه بمانی غم در و دیوار

نمانده است تو را در کنار همراهی

که دوستانِ تو را می خرند با دینار

نه دوستان؛ صفحاتی ز هم پراکنده

که جمع کردنشان کنار هم دشوار

به صبرشان که بخوانی به جنگ مشتاق اند

به جنگشان که بخوانی نشسته اند کنار

تو از رعیت خود بیمناکی و همه جا

رعیت است که تشویش دارد از دربار

کتاب کهنه تاریخ را نخوانده ببند

دلم گرفت از این گردش و از این تکرار

-فاضل نظری-

یکی از دلایلی که دوست داشتم پسر بودم، وضو گرفتن کنار این حوض هاست: