از صبح که یکی از نمره های ترم گذشته مون سرانجام اعلام شد و رویتش کردم، به این نتیجه رسیدم هرچی کمتر تلاش کنی موفقتری یا حداقل کمتر حرص میخوری. از این رو از صبح تصمیم گرفتم کاملا دقیقه نودی و سرسری و خیلی سطحی با مسائل درون دانشگاهی، از حضور به موقع در کلاس و تحویل تمرین و پرزنت گرفته تا فکر کردن به پایان نامه خوب و کاربردی، برخورد کنم. از صبح فقط وقت تلف کردم. اصلا لذتی که در تلف کردن وقت هست در استفاده درست ازش نیست. 

هستی ولی من حسرتت را بر دلم دارم

هستی ولی جای نفس هی آه می آید

حسین زحمتکش