اگر اون دسته آدمهایی که به طور غیرطبیعی با همه چیز مخالفن رو کنار بذاریم، بعضی هم هستن که اصلا جرئت مخالفت کردن ندارن! میگن افراد بیشتر تمایل دارن مثل دیگران رفتار کنند، پس اگر در جمعی هیچ کس نظر مخالفی نداره  یا نظر مخالفش رو ابراز نمیکنه، دیگران به نظر مخالف خودشون شک میکنن و می ترسن که ابرازش کنن! این ضعف هم به تربیت ناصحیح خانواده برمیگرده و هم نداشتن معلم مناسب!
ما همیشه معلمهای تازه کار رو برای مقاطع ابتدایی درنظر میگیریم. درحالیکه در اون سن سیستم فکری، تصمیم گیری، عقاید، مهارتها و ... در بچه ها شکل میگیره. اگر کسی نباشه که این سیستم رو درست هدایت کنه (و چه بسا اصلا از وجودش با خبر هم نباشه)، میشه نسل ما که اول میریم دانشگاه بعد تصمیم میگیریم چه کاره بشیم! میشه همین اوضاع شلم شوربایی که هیچ کس سر جای خودش نیست، هیچ کس مهارتها و حتی در مواردی علایقش رو نمیشناسه، هیچ کس از شغلش راضی نیست، و... تازه جرئت حرف حساب زدنم نداریم!


به دلارام بگو ای نفس باد سحر
کار ما همچو سحر با نفسی افتادست
سعدی