یه تئوری دارم که میگه کسی که ساکته یا اصلا حرفی برای زدن نداره، یا انقدر حرف داره که ترجیح میده هیچی نگه. این حالت دوم خیلی برام پیش میاد. آدمهای خیلی کمی، در حد هیچ کس، با این حالت من آشنایی دارن. :)
بعضی شاعرها چقدر توانا هستن. به قدرت قلمشون غبطه میخورم... هر بیتش رو باید چند بار خوند تا به جان شعر رسید!
ﺷﺎﻋﺮ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﺕ ﺣﺬﺭ ﮐﻦ، ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﻟﻘﻤﻪ ﯼ ﻣﻌﻨﯽ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺗﺎ ﻭﻗﺖ ﺳﺨﻦ
ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩ ﻋﻘﻞ ﻧﮕﺸﺎﯾﺪ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﮔﺮ ﻧﻔﻬﻤﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺯﻧﻬﺎﺭ ﯾﺎﺭﺍﻥ، ﺩﻭﺭ ﻧﯿﺴﺖ
ﭘﻮﺳﺘﺖ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ، ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺳﻨﮓ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﻭ "ﺑﺎﺯﯼ ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ" ﺍﯼ ﺭﻓﯿﻖ
ﭼﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﺷﯿﺸﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﮐﺎﻧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺭﻫﺎﮐﻦ! ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﻧﮕﻮ!
ﻓﮑﺮ ﺷﻌﺮﺕ ﺑﺎﺵ، ﺍﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﺎﻧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ!
ﺟﺎﻥ ﻧﮑﺮﺩﯼ ﭼﺎﺷﻨﯽ، ﺗﯿﺮﺕ ﻫﻤﯿﻨﺠﺎ ﺍﻭﻓﺘﺎﺩ
ﺟﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺪ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻤﺎﻧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺣﺎﻝ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﯾﺖ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﺯ ﮔﻠﯿﻢ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻃﻮﻝ ﺟﻬﺎﻧﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ!
حسین جنتی
۲۹ آبان ۹۴