به روزهای پرمشغله نزدیک میشویم! دلم نمیخواد تعطیلات تموم بشه. اصلا حوصله شلوغی و رفت و آمد و دود و ترافیک رو ندارم. کاش یه روز برای همیشه از تهران برم...
از خوندن شعر معاصر کمتر لذت می برم. شاعرهای امروزی زیاد اما بی محتوان. البته بی محتوا هم نه، کم عمق و دم دست! بعد از خوندن هر شعر از خودم می پرسم این شعر چند سال دیگه خونده میشه؟ شاید ۱۰ سال! اما این شعرهای ده ساله کجا و شعرهای چند صد ساله ی حافظ کجا! آدم باید روش بشه جلوی هر کسی به خودش بگه شاعر!
زین آتش نهفته که در سینه من است
خورشید شعله ای است که در آسمان گرفت!
حافظ جان
انقدر دوست داشتم که لهجه یزدی یا جنوبی داشتم! :(
۱۲ مرداد ۹۴
