همه علوم دنیا یک طرف، علم کلام یک طرف! علم کلام نخونده از دنیا نرید!
دلم برای دنیای کودکیم می‌سوزه. بعضی عقایدی که برام منظقی نبودن رو می‌شنیدم اما جرئت مخالفت نداشتم، فکر می‌کردم حتی فکر کردن به درست نبودن‌شون هم گناه بزرگیه! بدترین چیز اینه که درست و غلط انقدر درهم مخلوط بشن که نشه از هم جداشون کرد! نتیجه‌اش میشه دین‌زدگی و دین‌ستیزی و دین‌گریزی و دین‌خرافه‌پنداری! چقدر از افکارمون به غلط آغشته است! بدتر از همه اینها زمانیه که کسانی برای دیگران نماد دین‌داری باشن که خودشون هم به این اوهام آلوده‌ان! وقتی دین‌داری و روشن‌فکری غیردینی باهم ترکیب بشن، مخلوق عجیب‌الخلقه‌ای به دنیا میاد که یک کروموزم زیادی داره!


اگر جز تو سری دارم، سزاوار سرِ دارم!
مولانا

چند ماه پیش، یکی از ویدئوهای تد که درباره مذاکره بود می‌دیدم، صحبتش رو با داستانی شروع کرد که در زمان‌های قدیم در خاورمیانه یک خانواده برای تقسیم ارث پدری که 17 شتر بوده به مشکل برمی‌خورن. باید 17 شتر رو به نسبت‌های 1/2، 1/3 و 1/9 تقسیم می‌کردند که 17 بر 2 و 3 و 9 بخش‌پذیر نبوده و امری غیرممکن! پیرزن دانایی یک شتر از شترهای خودش رو بهشون میده و اونها 18 شتر رو با اون نسبت‌ها تقسیم می‌کنند و هر کدوم سهم خودشون رو که 9+6+2 رو برمی‌دارن که مجموعا 17 شتر میشه و شتر پیرزن دانا رو هم بهش برمی‌گردونن. درحالی‌که این داستان منتسب به حضرت علی ^ع است. همون موقع به اون آقا ایمیل زدم و گفتم که داستان رو اشتباه نقل کرده و کتابی هم بهش معرفی کردم. حالا بعد از چند ماه با کلی معذرت خواهی و تشکر جوابم رو داده! شادم :)

شما هم از اون آدمایی هستید که ناراحت میشن اما نمیگن؟ تازه وقتی خود طرف هم میاد عذرخواهی کنه، طوری برخورد میکنم که انگار اصلا ناراحت نشدم! تازه تر اینکه از ناراحت شدنم عذاب وجدانم میگیرم! مازوخیسم خاصی دارم.


فرقی میان طعنه و تعریف خلق نیست
چون رود بگذر از همه سنگریزه‌ها
فاضل نظری

+اینایی که میرن خودشون رو سپر گلوله می‌کنن و فکر می‌کنن رستگار شدن، طبیعی نیستن! هستن؟
-انار رو ببین! نهایت کمالش باید این باشه که شکافته بشه، سرخی‌اش دیده بشه و نیست بشه! اگه بخواد رو شاخه بمونه نهایتا می‌پوسه، یا میگنده! طبیعیه، نیست؟

استاد داریم، انقدر استاد باسوادیه که حد نداره! اما سرش هم انقدر شلوغه که بازم حد نداره! پس این استاد مناسب استاد راهنما بودن نیست! استاد داریم سوادش در حد متوسطه، سرش هم انقدرا شلوغ نیست، اما برای اینکه بگه منم سرم شلوغه، اصلا تو دانشگاه آفتابی نمی‌شه! پس این استاد هم برای استاد راهنما بودن مناسب نیست! یک گزینه باقی می‌مونه، استاد به دردنخور که نه سواد داره، نه ادعا، تا قیام قیامت هم وقت داره! :)

یاد دوران نوجوونیم افتادم که هرچی جایزه نقدی برنده می‌شدیم (من و دوست صمیمی سابقم)، همه‌ اون پول رو ساندویچ می‌خوردیم! البته مسلما در یک بازه زمانی چند روزه! انقدر این خاطره تو ذهنم پررنگه که هنوز هم وقتی برای کاری پولی هزینه می‌کنم و بعدش پشیمون می‌شم با خودم حساب می‌کنم با اون پول چند تا ساندویچ می‌شد خورد؟ :)