نقشه آسمان را دیده‌اید؟ پر از نقطه‌های سیاه کمرنگ و پررنگ است که کنار هم ظاهرا اشکال بی‌معنا ساخته‌اند، اما همین‌ها راهنمای مسیرهای زمینی‌اند. باید نقشه آسمان را دقیقا بالای سر نگه داشت، طوری‌که شرق و غرب و شمال و جنوب نقشه بر جهات اصلی آسمان منطبق شود. کسی که نابلد باشد، یا اصلا متوجه نکته ریز جهت‌ها در نقشه نمی‌شود، یا خیال می‌کند نقشه را کسی طراحی کرده که حتی جهات اصلی را نمی‌شناخته است. اما نقشه‌خوان می‌فهمد که چه دقتی در طراحی‌اش بکار رفته است. بهترین نشانه برای راه‌یابی، راه علی است. انگار خدا هنگام نقاشی گرده‌ای نور در آسمان پاشیده است.