پرزیدنت امروز دانشگاه شریف بودند. منتها فقط کسانی می تونستند تو برنامه شرکت کنند که کارت دعوت داشتند!!! دانشجوها طبق معمول حرفهای خوبی زده بودند اما حیف که چند روز دیگه همه چی فراموش میشه.
امروز به دانشگاه نرسیدم بس که ترافیک چمران سنگین بود. نیمه راه برگشتم خونه! 90% ماشینها تک سرنشینن!
قبل از یکی از کلاسهامون، یک گروه از دکتراها توی کلاسمون کلاس دارن! همیشه باید کلی منتظر بشیم تا کلاس رو تخلیه کنن! انقدر سنشون زیاد بنظر میاد که اسمشون رو گذاشتیم "کلاس آدم بزرگها"!
هرگز نکشم منت مهتاب جهان را
تاریکی شبهای مرا روی تو کافی است
پریناز جهانگیرعصر
۱۶ آذر ۹۴
